Evert Doppenberg heeft al meerdere ‘Ga toch fietsen’ Eropafjes georganiseerd. Dit keer wil Evert ons ‘te voet’ meenemen. Hij noemt deze Eropaf ‘De boer op’.
De boer op is een wandeltocht van ongeveer 1,5 tot 2 uur (afhankelijk of je nog bij een boerderij wil kijken). De wandeling gaat door het buitengebied van Putten; gelegen tussen de Hoge Steeg, Donkere Steeg en de Beulekampersteeg.
Dit is een gebied waar de tijd niet heeft stilgestaan, maar nog wel buitengebied is gebleven, zonder grote nertsen-, varkens-, of kalveren fokbedrijven. Maar een plattelandsluchtje snuiven behoort zeker nog wel tot de mogelijkheden. We komen langs een 5 tal boerderijen (o.a. De Renselaar, Groot Hell en Oud Rookhuizen) waarvan de meesten een status rijksmonument hebben gekregen. Dat een enkele boerderij niet deze status heeft verkregen komt waarschijnlijk alleen maar omdat deze status nooit is aangevraagd.
De wandeling is gepland op as. zaterdag 18 februari.
Het is de bedoeling dat we met enkele auto’s om 13.30 uur vanaf het marktplein naar de Hoge Steeg rijden en van daaruit gaan wandelen.
Het Startpunt is Kruispunt Hogesteeg/Goorsteeg.
Iedereen is welkom. Ook niet-leden.
Graag vooraf opgeven bij Evert. (06-30811443) wie mee wil en wie eventueel z’n auto wil meenemen voor vervoer naar de Hoge Steeg.
Van inspanning vertrokken gezichten, de hakken letterlijk in het zand en trekken alsof je leven er vanaf hangt. Het team van Wij Putten heeft er bij de wedstrijd touwtrekken op zaterdag 4 februari alles aan gedaan om de eer van de partij te redden. Maar moest erkennen dat gebalde spieren van de meeste tegenstanders toch sterk genoeg waren om de partij fysiek uit z’n evenwicht te brengen. Fysiek, niet mentaal, want het enthousiasme en de lol waren er niet minder om, tot en met de laatste ruk.
Niet minder dan 28 herenteams en 10 damesteams hadden zich afgelopen zaterdag in de manege aan de Waterweg verzameld, voor de ludieke wedstrijden touwtrekken, die ‘Blij in Putten’ voor het derde opeenvolgende jaar had georganiseerd. Wat begon als een initiatief van een vriendengroepje, lijkt dan ook een jaarlijks terugkerend evenement te worden.
Het was dit jaar voor het eerste dat een team van Wij Putten in de paardenbak aantrad, om in pouleverband de krachten te meten met teams uit keten, van loonbedrijven, vriendengroepen, stamgasten van kroegen, aannemersteams en ga zo maar door. Aan een touw trekken, het lijkt zo simpel. Wat het lastig maakt, is dat er aan de andere kant een team staat dat precies de andere kant op trekt. Een insider wist Wij Putten te vertellen dat het voor zeventig procent aankomt op techniek. Spierkracht en gewicht zijn van ondergeschikt belang.
Het begon allemaal zo mooi, met een eerste krachtmeting, die werkelijk een makkie was. De tegenpartij bleek niet te zijn komen opdagen. Dat zijn snel verdiende punten! De tweede keer dat de partij de arena moest betreden, was het al een stuk lastiger. Bij de eerste treksessie moest Wij Putten het touw na een bittere strijd laten vieren, maar bij de tweede sessie trok het team van aannemersbedrijf Van der Hart aan het kortste eind. Om invloeden van buitenaf uit te sluiten, bestond elke wedstrijd namelijk uit twee sessies, waarbij partijen na de eerste sessie van plek wisselen. Het waren zuurverdiende punten: de ploeg was bekaf. Hoogste tijd voor een biertje.
De derde krachtmeting ging een stuk makkelijker, dat wil zeggen: de partij had geen schijn van kans en liet zich door Black Betty zonder al te veel tegenstribbelen over de streep trekken. Jammer, maar duidelijkheid heeft ook zo zijn charme. Over duidelijkheid gesproken: de strijd is pas beslist als de scheidrechter fluit. Wij Putten leerde deze harde les toen twee heren van keet Knapzak de strijd leken op te geven en het touw loslieten. Wij Putten dacht de overwinning binnen te hebben en liet het touw vieren. De scheidsrechter floot en toen bleek dat de vier overgebleven Knapzakkers het punt letterlijk naar zich toe hadden getrokken. Jammer, want even eerder was Wij Putten sterker gebleken. Nuttige kennis, die echter niet kon verhinderen dat Wij Putten het ook nog moest afleggen tegen de explosieve kracht van het Carbidteam.
De conclusie is helder. Wij Putten heeft met veel plezier meegedaan aan een zeer Puttens en sportief spektakel. Volgend jaar zal Wij Putten zeker weer van de partij zijn. Wel gaat de partij zich bezinnen op de vraag wat die techniek precies inhoudt. En misschien wat oefenen? Touwtrekken zal echter niet snel de core business worden van de partij. En dat is misschien maar beter ook.
“Zelfredzaamheid wordt niet beloond”
Op dinsdag 6 juni 2017 hebben Arap-John, Evert, Geke, Luuk en Tim een bezoek gebracht aan het Puttens Mannenkoor.
We worden warm ontvangen in de bestuurskamer en onder het genot van een kop koffie stellen de aanwezige bestuursleden zich voor. Lees meer…
Er staat een nieuwe kruidentuin op stapel in onze gemeente. Het lijkt daarom zinvol enkele kruidentips te ventileren waarmee u uw voordeel kunt doen alvorens het kruidenmengsel ontluikt.
Klazien uut Zalk vertrouwde mij ooit zinvolle wijsheden toe die ik u zeker niet wil onthouden; een kleine selectie derhalve: Heeft u last van moede voeten dan is het verstandig Achilleskruid op de hielen te binden en u zult herboren voeten vinden. Bij kiespijn van selderij kleine propjes maken en in de oren stoppen, de kies stopt dan met kloppen. Bij wratten takjes peterselie tussen de tenen voor het slapen gaan, het euvel moet dan over gaan.
U hoort het, de kruidentuin voorziet in de toenemende zorgvraag. Heikel punt was alleen of deze voorziening in het basis zorgpakket was op te nemen of dat er ter plaatse entree geheven moest worden om de boel draaiende te houden. Om gemeentelijke tekorten aan te vullen is voor heffing gekozen. De hoogte zal inkomens afhankelijk zijn, met de aantekening dat bewoners met een volkstuinpas enige korting genieten. Om de kosten beheersbaar te houden is een adoptieplan opgezet. Adoptanten kunnen een kruid naar keuze ondersteunen door het doen van een donatie. Zij zullen middels Twitter op de hoogte gehouden worden van groeivorderingen en welzijn.
Er zullen fraaie houten bordjes verrijzen om de kruiden te duiden, de Latijnse naam zal als weetje cursief worden vermeld. Wel wordt verzocht op de paden te blijven om kruisbesmetting te voorkomen. Voor de jeugd en niet aangelijnde honden zal een animatieteam aanwezig zijn. Er is een spel ontwikkeld met de pakkende titel ‘kruidje roer me niet’ en zal onderdeel uit maken van het vermaak. Op de zaterdagochtenden zal er outdoor gekookt worden door een gerenommeerde kruidenkok. De recepten zijn, tegen geringe kosten, nadien verkrijgbaar aan het gemeenteloket. Er wordt nog overwogen surveillanten aan te stellen om het geheel in goede banen te leiden. Getoetst wordt of het haalbaar is een kruidenbelasting te heffen om de loonkosten te compenseren.
Ook zijn er vergevorderde plannen om een natuurcamping te doen verrijzen in de tuin. Portefeuillehouder Roelof Koekkoek is gevraagd de functie van campingbeheerder te vervullen. Hij liet weten de functie in overweging te nemen, mits het een bezoldigde nevenfunctie betreft. De camping zal plaats bieden aan een vijftal Tipi tenten. Zij zullen zo geplaatst worden dat ze tevens als geluidswal fungeren en opwaaiend fijnstof opnemen. De huurprijs is nog niet definitief vastgesteld, maar zal de reguliere prijzen niet overtreffen, aldus een persvoorlichter.
De geopperde theetuin lijkt steeds meer vorm te krijgen. Wel zal het bestemmingsplan wijzigingen behoeven, slechts een formaliteit volgens direct betrokkenen. Het voeren van een kleine lunchkaart, met als topper een broodje kruudmoes, past uitstekend in het te voeren beleid.
De tuin zal in het voorjaar feestelijk geopend worden door Lambooij. Zijn ambtsketen zal op deze dag vervangen worden door een geurketting, een combinatie van tijm, dille en een vleugje citroenmelisse. Mensen die slecht ter been zijn zullen deze dag door de wethouders in kruiwagens rond gereden worden. Een ludieke actie om te laten zien dat ook wethouders last kunnen dragen.
De kruidentuin aan de van Geenstraat, ook wel aarden geluidswal genoemd, gaat drieënzestigduizend euro kosten. Onderhoud bedraagt jaarlijks vijfenzestighonderd euro. Het ledigen van de nog te plaatsen prullenbakken is hierin niet meegenomen. De offerte stemde de gehele raad vreugdevol. ‘ Een ongekruid prijsje’, grapte een olijke ambtenaar.
Tegen zoveel geldverslindende visie lijkt geen kruid gewassen! Gelukkig is daar Klazien met een Zalkse remedie: ‘Weet men de knip niet te beheren en dreigt men telkens fout te investeren, laat een papje van dille de kruin besmeren, met een week weet men juist te regeren!
Bij de behandeling van het nieuwbouwplan Rimpeler in de gemeenteraad, heeft Wij Putten ook de nadruk gelegd op het belang van duurzaamheid. Putten heeft geen ambities als het gaat om windmolens of zonnevelden: te veel impact op ons prachtige landschap. Dus moeten we iets anders doen. Lees meer…
“Een museum in Putten. Ja, het is er wel, maar we zitten zo weggestopt daar in het bos waardoor mensen ons te moeilijk vinden.” Lees meer…
Lees in deze bijlage het verslag dat is gemaakt van het bezoek aan Orion. Ook op de Faceboek pagina van Wij Putten is veel te lezen en te zien over het bezoek aan Orion (Facebook).
De Veluwe is een bijzonder aantrekkelijk gebied voor toeristen en recreanten. Toerisme en recreatie zijn belangrijk voor de werkgelegenheid in diverse sectoren. Toch gaat het niet helemaal goed in de sector en om die reden roepen de provincie en de Gelderse gemeenten dat ‘we’ willen de ‘Veluwe weer op 1 hebben’. Lees meer…
De familie had, zo aan het begin van het jaar, behoefte aan zilt. We vertrokken dan ook kustwaarts om het zout te proeven. Als jutter been ik over het ebbende water, op zoek naar buit. Een rafelig stukje visnet, een ritsje knijpers en een trapper met linkse draad vertrouwt de zee mij toe. Een mooie plek zo tussen eb en vloed om duurzaam weg te dromen, maar hoe doe je dat eigenlijk, duurzaam zijn?
Wethouder Siksma zat er ook al mee in zijn maag; hij wist het ook allemaal niet meer. Duurzaamheid was gewoon niet zo zijn ding. De brave man deed echt wel zijn best hoor, ik wil hem niet onheus bejegenen, maar goesting is hem niet aan te rekenen.
Van duurzaam word ik altijd een beetje blij, ik begin er van te huppelen en ruik vers gemaaid gras. Nostalgie komt tot leven: ‘Vort Bels’, roep ik en geef een ruk aan de leidsels. Bels spant de bilspieren, trekt de ploeg krakend in beweging en trekt diepzwarte sporen in de akker. Fluitend volg ik de krachtpatser. Bezweet keer ik ‘s avonds huiswaarts en steek mijn kop onder de pomp. Binnen hangt de pot al boven het vuur. De grillige schaduwen op de muur vertellen een verhaal. Het verhaal van eenvoud en onafhankelijkheid. Voldaan sluit ik de piepende deuren van de bedstee. Dat soort nostalgisch werk!
Nu weet ik dat het verleden geen garantie biedt voor de toekomst, maar duurzaamheid kent een historisch fundament waar we wat mee kunnen. Het betekent niets meer dan in je eigen behoefte voorzien, en wel zo dat de volgende generatie hetzelfde kan blijven doen.
Nu kunnen we wel weer met z’n allen apathisch en met afhangende schouders op de overheid gaan zitten wachten, volgzaam volkje als we zijn, maar er bestaat ook zoiets als een eigen verantwoordelijkheid. Niet onder de radar duiken, zelf investeren in leven.
Conformistisch gaan zeveren dat de crisis alles ondermijnt maakt mij kriegel. Het is eigenlijk wel verfrissend, die economische onevenwichtigheid; de deuren open en even goed met de bezem erdoor. Pas op de plaats, verwachtingspatronen herzien, een open blik en maar relativeren.
Wij Putten gaat graag de paden op en de lanen door, erop af noemen ze dat daar. Ik wil graag van de gelegenheid gebruik maken een eropafje ter tafel te brengen. Ons dorp huisvest namelijk een winkel die duurzaamheid ademt; mag ik u voorstellen aan onze kringloopwinkel. Een uitbater die duurzaamheid verkoopt tegen vrolijke prijzen. Helaas wil menig kaste er niet gezien worden; er kleeft een hardnekkig vooroordeel aan de winkel, maar wat is er nou mooier dan de kringloop. Zelf kom ik er met regelmaat en graagte. Het voelt als een Franse dorpsrommelmarkt op een zomerdag; de zon gefilterd door het bladerdek van stokoude platanen, slenterend langs alle waar.
Eropaf zou ik willen zeggen tegen Wij Putten. Doorbreek het obstinate imago dat de winkel slechts is voor hen die de bedelstaf aanhangen of hier naar neigen. Het is juist een vette winkel: vooruitstrevend, origineel en bovenal duurzaam. Dit moet de fractie van Wij Putten toch bovenmatig aanspreken, het vormt immers één van de speerpunten die zij koesteren.
Uw fractieleider, die graag verduurzaamd, memoreerde dat de houdbaarheid van onze economie reeds verstreken lijkt. Dit zou betekenen dat derving op de loer ligt. Nou geloof ik niet dat Putten al begint te schimmelen, of als onwelriekend kan worden aangemerkt, maar voortvarendheid is absoluut geboden. Dus niet het vingertje wijzen naar vertragende gemeentebesturen, maar zelf de zeis ter hand nemen.
Ik zou u dan ook willen vragen duurzaamheid te betrachten om zo een nieuwe economie te creëren, onbeperkt houdbaar! De kringloop vleien, verwachtingloos en nederig. Het leven nemen zoals het komt, en op tijd de bedstee in!
50 Jaar samen 50 jaar getrouwd, een goede reden om dit te vieren. Vaak komt de burgemeester of een afgezand ook langs om het bruidspaar te feliciteren.
De viering van een huwelijksjubileum is typisch iets voor deze streek van Europa. Vermoedelijk is de traditie ontstaan in Zuid-Duitsland. Van hieruit heeft het gebruik zich verbreid naar Nederland. Het vroegste bewijs van het bestaan van een ‘gouden bruiloft’ stamt van 1547. In aanvang werd deze vijftigste huwelijksverjaardag de ‘jubel-bruiloft’ genoemd. Pas later, rond 1650, komt men met de uitdrukking ‘gouden bruiloft’.
Met een foto van Jan van Putten, onze vorige burgemeester, trokken wij de markt op en vroegen aan mensen of zij deze meneer kennen. Bijna al onze marktbezoekers gaven het goede antwoord. Waarvan kent u hem was de vervolg vraag. Echt heel veel mensen gaven aan dat zij hem kende van een bezoekje aan de familie tijdens een gouden bruiloft.
Het huidige college van burgemeester en wethouders heeft besloten dat de burgemeester niet langer op bezoek komt bij gouden huwelijken, in plaats daarvan komt wethouder Ard Kleijer. Zie je uit naar een bezoekje van de burgemeester dan moet je nog tien jaartjes wachten tot je zestig jaar getrouwd bent. Een opmerkelijke stap van onze nieuwe burgemeester want juist de manier om contact te leggen met je inwoners legt hij nu terzijde.
De reden zal zeker te maken hebben met de zwaarte van de functie, veel andere activiteiten vragen om de aandacht van de burgemeester. Hoe anders is dat blijkbaar bij wethouder Ard Kleijer, hij kan de bezoeken er probleemloos bij hebben.
Ik werd ook nieuwsgierig hoe anderen gemeenten met de Gouden bruiloft omspringen. Daarom heb ik een telefoonrondje gemaakt langs zes andere gemeenten met dit als resultaat:
plaats 50 jaar jubileum
Ermelo bezoek van een wethouder
Nunspeet bezoek burgemeester
Harderwijk brief + bloemetje
Oldebroek bezoek burgemeester
Nijkerk brief + bloemetje
Epe bezoek van een wethouder
Putten bezoek wethouder Ard Kleijer
Alleen in Nunspeet en Oldebroek komt de burgemeester nog op bezoek bij het gouden echtpaar, in Ermelo en Epe komt een wethouder en in Harderwijk en Nijkerk krijg je een brief van de burgemeester met een bloemetje. Wat opvalt is dat Putten nu een speciale wethouder heeft die deze taak op zich heeft genomen terwijl andere plaatsen het verdelen onder de wethouders. Zo weet Ard zich verzekerd van 69 bruiloften in 2012, want zoveel echtparen hopen in 2012 hun gouden bruiloft te vieren.
